Πριν από κάποια χρόνια ήθελα να φτιάξω burgers αλλά δεν είχα ψωμάκια. Ευκαιρία για πειραματισμό, ζυμώνω και ψήνω στα γρήγορα τρία ψωμάκια χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα πώς γίνεται. Πλήρης αποτυχία φυσικά, πείσμα και κατόπιν εορτής πολλή μελέτη για τα ψωμιά και το ζύμωμα. Πάνω στην αναζήτηση έπεσα στην εκπομπή των New York Times The Minimalist με τον Mark Bittman, που επισκέφτηκε ένα φούρνο στο Μανχάταν όπου ο φούρναρης Jim Lahey του έδειξε τη συνταγή για το ψωμί χωρίς ζύμωμα.
Εκεί λοιπόν έλεγε ότι ψήνει το ψωμί σε μαντεμένια κατσαρόλα. Παρόλο που δεν είχα, το δοκίμασα άμεσα και το έψησα στην πήλινη γάστρα. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ ανώτερο από τα άτεχνα ψωνιά που έφτιαχνα τότε στα πρώτα μου βήματα, οπότε κατευθείαν μπήκα στο τριπάκι να πάρω μια μαντεμένια κατσαρόλα. Πάλι ψάξιμο, γιατί δεν είχα ιδέα περί μαντεμένιων σκευών, και πολύ σύντομα λόγω ενθουσιασμού κατέληξα στην Staub. Γαλλική φίρμα με ιστορία και ακόμα Made in France. Κατευθείαν στα μαγαζιά, τότε τη φίρμα έφερνε το Cook Shop και η Παρουσίαση, και η αγορά έγινε. Στα 169 ευρώ η συγκεκριμένη κατσαρόλα των 26 εκατοστών και των 5 λίτρων έγινε δική μου.
Πρώτη εντύπωση πέρα από το έντονο κόκκινο χρώμα το βάρος. Πολύ βαριά λέμε, ειδικά σε σχέση με ότι είχα μέχρι τότε, πάνω από πέντε κιλά μαζί με το καπάκι. Από κει και πέρα άρχισε ένα συνεχές μαγειρικό πάρτυ. Η διαφορά με τα άλλα σκεύη μου χαοτική. Κατευθείαν ψωμί που έγινε καλύτερο απ' ότι στην πήλινη γάστρα, στη συνέχεια μαγειρευτά, ψητά στο φούρνο, κρέατα, λαχανικά, μπριάμ, γεμιστά (για 2 άτομα βέβαια - τόσα χωράνε), φασολάδες (για έξι σ΄αυτήν την περίπτωση), όλα γίνονται τέλεια. Διατηρεί τη θερμοκρασία, τη διαχέει ομοιόμορφα χωρίς hot spots, το καπάκι κλείνει σχεδόν ερμητικά, τα φαγητά χυλώνουν κατά βούληση με τέλειο έλεγχο, η θερμοκρασία στην κουζίνα είναι πάντα στο πολύ χαμηλό και με κλειστό καπάκι βράζει κανονικότατα και πολλά άλλα καλά και βολικά. Επίσης είναι αρκετά αντικολλητική, χωρίς φυσικά teflon. Και αν κάτι κολλήσει στον πάτο, φταίει η ψηλή θερμοκρασία, χαμηλώνεις το μάτι και ξεκολλάει αμέσως. Και το καθάρισμα πανεύκολο. Ότι και να καεί στον πάτο, από απροσεξία φυσικά γιατί συμβαίνει δύσκολα αν κρατάς τη θερμοκρασία χαμηλά όπως πρέπει, καθαρίζει τελείως με λίγη ώρα μούλιασμα, χωρίς καθόλου τρίψιμο. Μόνο αρνητικό είναι το να βράζεις νερό για μακαρόνια που δεν ταιριάζει με το μαντέμι καθώς αργεί λίγο.
Γενικά διαπίστωσα τότε ότι τα καλά σκεύη τελικά έχουν μεγάλη διαφορά και ότι αξίζει να ψάξω τις διαφορετικές ιδιότητες του κάθε υλικού κατασκευής σκευών. Σειρά είχε ο χαλκός, σε επόμενο γράψιμο όμως..
Τελικά είναι αστείο πού μπορεί να σε οδηγήσει μια επιθυμία για burger μια Κυριακή μεσημέρι όταν δεν έχεις ψωμάκια. Εμένα με οδήγησε στην επί πολύ καιρό μελέτη και παρασκευή ψωμιού, καθώς και σε μια αρκετά καλή σειρά από διάφορα κατσαρολικά που το κάθε ένα έχει έκτοτε τη δική του θέση στην κουζίνα μου και πολλές ιστορίες γεύσης να διηγηθεί..
