Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Κουζίνα!!!

Αυτό πια δεν είναι κουζίνα, είναι το γεφύρι της Άρτας. Έχει ξεκινήσει από το Μάρτιο και οι δουλειές και οι εκκρεμότητες καλά κρατούν. Δυστυχώς ο πρωτομάστορας είναι... γυναίκα οπότε δεν μπορούμε να θυσιάσουμε τη γυναίκα του μπας και προχωρήσει η δουλειά, δεν έχουμε καμιά ελπίδα, παρά μόνο υπομονή. Και μπορεί να μαγειρεύουμε από τις αρχές Ιουνίου αλλά μας λείπει ένα βασικό, βασικότατο, ο απορροφητήρας και μερικά δευτερεύουσας σημασίας, όπως το μεγάλο ψυγείο και ένα κρεμαστό για τα τηγάνια και τα κατσαρολικά πάνω από τη νησίδα. Σήμερα όμως έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά, μπήκαν επιτέλους τα ράφια στον τοίχο και, αν και ημιτελής, πλησιάζει στην τελική της μορφή και πρέπει επιτέλους να τη δείτε και να σας πω και λίγη από την ιστορία της.






Εννοείται ότι τα γεγονότα δε θα είναι με χρονολογική σειρά, θα κάνω το καγκουρό πηδώντας από το ένα θέμα στο άλλο όπως μου έρχονται στη μνήμη. Και πρώτο και καλύτερο τα ράφια που μπήκαν σήμερα. 
Ο προπάππους μου ήταν βαρελάς, και το κύριο ξύλο που έφτιαχνε τα βαρέλια του ήταν αυτό που αφθονούσε στο χωριό του, οι καστανιές. Στις αρχές του '60 ο προππάπους απεβίωσε, μετά από λίγα χρόνια και ο γιος του, και κάποια κομμάτια από καστανιά δεν πρόλαβαν να γίνουν βαρέλια. Σε ένα καλύβι στα χωράφια, που χρησιμοποιούσαν σαν αποθήκη, ο πατέρας μου βρήκε δύο τέτοια κομμάτια στα τέλη του '70, τα μάζεψε και τα φύλαξε στο δικό του υπόγειο. Δεν τα χρησιμοποίησε πουθενά, παρόλα τα άπειρα μικρά και μεγάλα έπιπλα που έφτιαξε ο ίδιος. Πριν μερικά χρόνια απεβίωσε κι αυτός, και τα ξύλα κάθονταν στο σκοτάδι περιμένοντας. 
Ήξερα την ύπαρξή τους και όπως έφτιαχνα την ιδανική κουζίνα στο μυαλό μου υπήρχαν κι αυτά, αρκεί να ήταν σε καλή κατάσταση. Και ήταν. Η φωτό είναι ακριβώς πριν τη μετακόμιση από το Λιτόχωρο, την τράβηξα για άλλο λόγο, όχι για το blog, οπότε φαίνονται και άσχετα μαζί.






Τα έφερα στην Αθήνα και ξεκίνησα το καθάρισμά τους. Όχι πολύ εύκολη δουλειά αν δεν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία, αρκετή ταλαιπωρία στην αρχή, μετά όμως ολοκλήρωσα τον πάγκο ξυλοεργασιών στο πρόχειρο εργαστήρι που έστησα στο μπαλκόνι και αγόρασα και την καταπληκτική, μοναδική, χειροκίνητη πλάνη της veritas. Πλέον η δουλειά προχωρούσε με ρυθμό, τα έκοψα στη μέση να γίνουν τα τέσσερα ράφια, καθάρισα από τα δύο το σομφό ξύλο (το τμήμα που μεταφέρει τους χυμούς στο δέντρο, ακριβώς κάτω από το φλοιό) που ήταν εύθριπτο και έψαχνα να βρω τι θα χρησιμοποιούσα για προστασία. 
Εννοείται δεν ήθελα κανένα λούστρο και τα συναφή, μόνο φυσικά πράματα, όπως το λινέλαιο. Τελικά προτίμησα το shellac, κυρίως για την εντελώς ουδέτερη απόχρωση που έχει, μια που τα ξύλα ήταν ήδη αρκετά σκούρα. Το shellac είναι ρητίνη που εκκρίνεται από το θηλυκό έντομο lac, επίσημη ονομασία Laccifer lacca, στην Ινδία και την Ταϋλάνδη. Διαλύεται σε αιθανόλη και χρησιμοποιούνταν στην επιπλοποιία τον 19ο αιώνα, αντικαταστάθηκε όμως από τα σύγχρονα, πολύ φθηνότερα, και εντελώς δηλητηριώδη, προϊόντα. Μετά την επεξεργασία με το shellac χρησιμοποίησα φυσικό κερί (μείγμα από μέλισσας και carnauba) και έγιναν κάπως έτσι.






Απίθανα νερά, σχεδόν τρισδιάστατα, με αδρή όψη αλλά μεταξένια στην υφή, με κάποιες ατέλειες από το χρόνο επίτηδες αφημένες στη θέση τους, πανέμορφα. Σήμερα πήρα επιτέλους τις βάσεις τους και όλο το μεσημέρι μαστόρευα για να μπουν στον τοίχο.






Έβαλα κάποια πράματα επάνω τους αλλά έχω ακόμα να ανοίξω κούτες και να τακτοποιήσω. Δείτε μια προσωρινή εικόνα για το πώς είναι τώρα.






Εκεί αριστερά φαίνεται το σερβίτσιο μινιατούρα που έχουμε χρόνια τώρα στη συρταριέρα μας, όλο λέγαμε να βρούμε μια θέση στην κουζίνα να μπει και επιτέλους βρήκε τη θέση του.






Ούτε εκεί θα μείνουν όμως, ακριβώς από κάτω υπάρχει αναμονή για φωτιστικό και δεν θέλω με τίποτα κρυφό φωτισμό κάτω από το ράφι. Μάλλον θα μπει κάποιο πορτατίφ ακριβώς εκεί στη γωνία. Ίδωμεν.
Άλλο τεράστιο κεφάλαιο ο πάγκος της νησίδας. Τον ήθελα ξύλινο, κατά προτίμηση δρύινο, και τεράστιο. Έχω ξαναγράψει γι' αυτόν παλιότερα, τον έφερα από το Λιτόχωρο με τα ξύλα απλά κολλημένα μεταξύ τους, τον έτριψα, τον γυάλισα, του έβαλα τα φυσικά λάδια της auro και έγινε όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. 






Ενώ είναι πολύ λείος, έχει μια απίστευτα φυσική αίσθηση, πιάνεις και νιώθεις τα νερά του ξύλου, δεν είναι σκεπασμένα από ένα στρώμα λούστρου, όπως ό,τι άλλο έβλεπα σε ξύλινο πάγκο. Η δικαιολογία όλων ήταν ότι πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχος και να αντέχει. Καλώ όλους αυτούς λοιπόν να έρθουν σε πενήντα χρόνια από τώρα να δούμε πώς θα είναι ο πάγκος μου... Τώρα, ακόμα και μετά από τρεις μήνες που είναι στη θέση του, όταν περνάω δίπλα του το χέρι μου ασυναίσθητα περνάει από πάνω του και τον χαϊδεύω.
Και πάνω στον πάγκο βρίσκονται οι εστίες. Εκεί ήμουν απόλυτος, από τότε που πήρα τις εστίες της griswold είδα το φως μου με το γκάζι, ορκίστηκα ότι θα μαγείρευα σε τέτοιο ακόμα κι αν δεν είχαμε φυσικό αέριο. Και δεν έχουμε. Υπάρχουν όμως μποτίλιες...






Αντικειμενικά η smeg έχει πολύ όμορφα προϊόντα, ίσως όχι τόσο ποιοτικά αναλογικά με τη τιμή τους αλλά οι εστίες της δεν παίζονται. Όμως αν ξανάπαιρνα ίσως να μην έπαιρνα τις ίδιες. Ήθελα πέντε φλόγιστρα, όχι τόσο για τον αριθμό, μου φτάνουν και τα τέσσερα, ήθελα όμως την έξτρα ισχύ του κεντρικού, που είναι φωτιά και λάβρα κανονική. Όμως έτσι δεν υπάρχει πολύς χώρος, αν χρησιμοποιώ το κεντρικό δε χωράνε μεγάλα σκεύη στα υπόλοιπα. Από την άλλη για να έχω και δυνατό φλόγιστρο και χώρο έπρεπε να δώσω πολλά περισσότερα, οπότε καλές είναι κι αυτές. Από κάτω τους φαίνονται τα τρία συρτάρια που ήθελα, ένα ρηχό για όλα τα εργαλεία, που τελικά χωράει και τα μαχαιροπίρουνα, ένα κανονικό για τις μπασίνες και τα μικρά ή ρηχά κατσαρόλια και ένα βαθύ για τις μεγάλες κατσαρόλες. Δείτε πώς είναι η νησίδα και από το πλάι.






Γενικά παντού υπάρχει σχεδιασμός ανάλογα με τις ανάγκες, για παράδειγμα το ντουλάπι κάτω από τον φούρνο είναι κοντό, δεν έχει κανονικό ύψος. Φυσιολογικά θα ήταν ενιαίο. Όμως όχι, έχει τρία επίπεδα, πολύ ρηχά μεν αλλά που χωράνε άνετα όλα τα ταψιά, που δεν είναι και λίγα...
Ο τεράστιος πάγκος, 330 εκατοστά απ' άκρη σ' άκρη και 95 εκατοστά πλάτος, δεν έχει μόνο ντουλάπια από κάτω του. Από την έξω μεριά, από το σαλόνι, έχει μια μεγάλη βιβλιοθήκη, που ποτέ δεν είναι αρκετές στο σπίτι μας, κατευθείαν γέμισε κι αυτή.






Μάλιστα, στην αρχή αφήσαμε άδειο το ακριανό ράφι, παίζαν οι μικρές. Μάλιστα, μία κυρία το χρησιμοποιούσε σε στιγμές υπέρτατης θλίψης προκειμένου να απαλύνει τον πόνο της μακριά από αδιάκριτα βλέμματα.






Τελικά κι αυτό γέμισε με βιβλία, χάθηκε η καβάτζα για κλάμα.
Πρίζες υπάρχουν παντού, γι' αυτό και η άκρη του πάγκου φιλοξενεί τοστιέρες και καφετιέρες.






Για τον μαρμάρινο νεροχύτη έχω γράψει και παλιότερα, είναι πολύ όμορφος, τεράστιος, καθαρίζει πανεύκολα, χωράει να πλύνω πολύ άνετα ακόμα και το μεγαλύτερο ταψί και ό,τι πιάτο ή ποτήρι πέσει πάνω του σπάει...






Πολύ ψάξιμο έριξα για την στραγγιστήρα. Δεν ήθελα με τίποτα πλαστική και έβρισκα μόνο κάτι μέτριες και απρόσωπες inox, που δε με ικανοποιούσαν. Οι πρώτες κάνουν τρία ευρώ, οι inox δεκαπέντε, τελικά βρήκα μία με εξηνταπέντε. Είναι όμως ιδιαίτερη, όμορφη στα μάτια μου και οι αναστολές έφυγαν λόγω του χρόνου που σπατάλησα για να τη βρω.






Με πολύ χώρο αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοια ποταπά, από κάτω της είναι το πλυντήριο πιάτων, μεταλλική, με ένα περίεργο χρώμα του σίδερου, όχι ακριβώς σα σκουριά, που βρήκα και μία τέτοια επίσης πολύ καλή και εξίσου ακριβή, ταιριάζει στο ύφος της όλης κουζίνας.






Ψάξιμο όμως ρίξαμε οικογενειακώς και για τα χερούλια. Στο κέντρο, πίσω από την Αθηνάς υπάρχει ένας δρόμος όπου όλα τα μαγαζιά πουλάνε χερούλια. Τα γυρίσαμε σχεδόν όλα, μεγάλες αποκλίσεις στις τιμές και στην ποιότητα αλλά δύο γεγονότα με άγγιξαν. Ήθελα χούφτες και οι περισσότερες που υπάρχουν έχουν επάνω τους στην άκρη δύο βίδες, ψεύτικες. Όλα τα χερούλια βιδώνονται πλέον από πίσω, οπότε θεώρησαν ότι έπρεπε να μη λείπουν οι βίδες και βάλαν ψεύτικες. Μακριά από μας, μου θυμίζουν κάτι κολώνες και καλά σαν αρχαίες που βάζουν οι δήμαρχοι στην πλατεία στα Άνω Δρυμίκλανα, για να δείξουν πολιτισμό. Οι κολώνες όμως είναι για να στηρίζουν κάτι, έτσι τις χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι, και οι βίδες για να βιδώνουν. Ψεύτικα δεν θέλουμε, μας φτάνουν οι πολιτικοί μας. Το άλλο αξιοπερίεργο που είδα ήταν σε μία, κατά τα άλλα αξιόλογη, χούφτα που μπροστά, φάτσα κάρτα έλεγε το όνομα της εταιρίας που τις φτιάχνει, τύπου "μεταλλοπλάστ"... Τόσο περήφανος είναι πια ο ιδιοκτήτης που θεωρεί ότι πρέπει να το βλέπουν όλοι; Τι να πω. 
Τελικά βρήκαμε κάποιες που μας άρεσαν στο προτελευταίο μαγαζί, τις παραγγείλαμε και όταν πήγα να τις πάρω μου είπε ότι δεν υπάρχουν πια. Εκεί είπα θα πάρω από το ΙΚΕΑ, που ήταν καλές, από τις πιο ποιοτικές που είδα αλλά λίγο πιο γυαλιστερές απ' ό,τι θα τις ήθελα. Μπήκα όμως πρώτα στο τελευταίο μαγαζί, και voila, επιτυχία. 






Το καλύτερο; Είναι οι φθηνότερες που βρήκα, πιο φθηνές ακόμα κι από του ΙΚΕΑ. Χαλάλι το ψάξιμο και η επιμονή, στο τελευταίο πραγματικά μαγαζί κρύβονταν. Για τα μεγάλα συρτάρια κάτω από τις εστίες σκέφτηκα να βάλω μακριές ράβδους για χερούλια, έκανε η μία όσο όλα τα υπόλοιπα χερούλια μαζί και σφύριξα αδιάφορα αγοράζοντας άλλες τρεις χούφτες.
Σε παλιότερη ανάρτηση είχα δείξει λίγο πώς ήταν η κουζίνα στο σπίτι πριν τη γκρεμίσουμε. Μετά από απαίτηση της crispy, και χατήρια δε χαλάω, με ξέρετε, δείτε τη μία όψη της πώς ήταν






και πώς έγινε,






και η άλλη όψη της πώς ήταν






και πώς έγινε.






Και η μεγαλύτερη αλλαγή στο πριν και μετά είναι η θέα από το σαλόνι, το πριν δεν υπάρχει, είναι ένας άσπρος τοίχος και τώρα είναι αυτό.






Τι θα άλλαζα ή θα έφτιαχνα αλλιώς εκτός από τις εστίες; Το χειρότερο σημείο για μένα είναι η κορνίζα στο πάνω μέρος της πιατοθήκης, εντελώς έξω από το στυλ της υπόλοιπης κουζίνας αλλά και αρκετά δύσκολο να αλλάξει, ίσως ασχοληθώ αργότερα, αν και το συνηθίζουμε με τον καιρό. 
Μικρότερο φάουλ είναι η πόρτα του πλυντηρίου, ήθελα να έχει εμφανή μετώπη, να βλέπω την οθόνη αλλά έτσι είναι η μόνη πόρτα που δεν έχει χερούλι. Και αισθητικά, παρόλο που δεν τη λες και μίνιμαλ την κουζίνα, εκεί θα ταίριαζε μια πιο καθαρή γραμμή χωρίς οθόνες και κουμπάκια.
Το μεγάλο αγκάθι είναι ο απορροφητήρας. Αναγκαστικά το μπουρί θα έχει γωνίες, και το χειρότερο, και κάθοδο, οπότε για να δουλεύει ικανοποιητικά πρέπει το μοτέρ να είναι έξω. Είμαι μεταξύ δύο λύσεων, μιας πανάκριβης και πολύ ωραίας και μιας ακριβής που απαιτεί όμως πολύ δουλειά  για να γίνει εξίσου ωραία. Ίδωμεν. Όταν βρούμε λεφτά θα πάρουμε και μεγαλύτερο ψυγείο, άλλη μεγάλη ιστορία κι αυτή. Σε επόμενη ανάρτηση όμως, μαζί με τα σχέδια που κάνω για την τραπεζαρία. Και σταματώ εδώ γιατί κάθε φορά που ξαναδιαβάζω την ανάρτηση προσθέτω και κάτι που θυμάμαι. Δεν έγραψα για το τεράστιο σανίδι κοπής, για τον μπουφέ που θέλω να βάλω στον απέναντι τοίχο, για, για...

Υ.Γ.: Ένα από τα κακά της μετακόμισης είναι ότι δεν ξέρω πού να βρω αυτά που ψάχνω, πράματα που στη Θεσσαλονίκη τα έβρισκα σε πέντε λεπτά με το μηχανάκι μου. Θέλουμε λοιπόν να βάλουμε σε ένα τοίχο αυτό το σκίτσο της Dautremer από ένα βιβλίο της που έχουμε.






Πού μπορούμε να το σκανάρουμε, να ενώσουμε τις δύο εικόνες γιατί είναι σε δύο σελίδες και να την τυπώσουμε σε μεγάλο μέγεθος; Ε; Ξέρει κανείς; Και, παρακαλώ πολύ, μη μου απαντήσουν οι Θεσσαλονικείς "στον Γαλόνη"...

49 σχόλια:

  1. Υπέροχη κουζίνα,προσεγμένη! Καλολέρωτη!
    Δοκιμάστε στα καταστήματα Αφισόραμα,είναι αλυσίδα,κάποιο θα είναι κοντά σας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, και για τα καλά λόγια και για την πληροφορία.

      Διαγραφή
    2. καλησπέρα! υπεροχη κουζινα! γεια στα χερια σας! θα ηθελα να μαθω απο που πηρατε τα πομολα, κανουμε και εμεις ανακαινηση και ψαχνω κατι τετοιο!

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα. Τα πήρα στη Βύσσης, κάθετη στην Αθηνάς.

      Διαγραφή
  2. Μπράβο βρε Κλεομένη. Καλορίζικη και καλά μαγειρέματα!! Πολύ ωραία φαίνεται, άνετη και μεγάλη. Πόσο σε ζηλεύω δε μπορείς να φανταστείς. Η δική μου κουζίνα είναι μια τρύπα. Να την απολαύσεις στο έπακρο και ό,τι δε σου αρέσει, τ' αλλάζεις με τον καιρό, μη σκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρύπα ήταν κι αυτή πριν τη γκρεμίσω. Τώρα ναι, έχω χώρο άπλετο, ειδικά στον πάγκο. Δε νομίζω να αλλάξω κάτι αν δεν τελειώσουν όλα, και στο όλα βάζω και το τραπέζι που τρώμε, όπου έχω μεγαλεπήβολα σχέδια ξυλοεργασιών (ακόμα πάνω από τις δυνάμεις μου)...

      Διαγραφή
  3. Πολύ δουλειά!! κι έχεις μέλλον. Ένας λόγος που δεν πείραξα την κουζίνα πριν τρία χρόνια που έκανα άλλες δουλειές στο σπίτι ήταν ότι θα μέναμε 1 μήνα τουλάχιστον χωρίς φαγητό και δεν είχαμε καμιά άλλη λύση.
    Τώρα δεν ξέρω αν θα άρχιζα τέτοιες δουλειές με τα μαστόρια δεν τα πάω και καλά.
    Θα ρωτήσω μια φίλη γραφίστρια για το που μπορείς να κάνεις αυτό με το σκανάρισμα εκτύπωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως πολύ δουλειά, όμως το πριν ήταν απλά χάλια, δεν παλευόταν με τίποτα...
      Ευχαριστώ πολύ για τη γραφίστρια, περιμένω νέα.

      Διαγραφή
  4. Εύγε!!
    Τόσο μεράκι πώς να μην πλημμυρίζουν νοστιμιά τα μαγειρέματά σου! Είχαμε την τύχη κι εμείς να τα δοκιμάσουμε και θα το μνημονεύουμε για πολύ καιρό!
    Λοιπόν έχω υπόψη μου ένα, εργαστήρι θα το πω, κοντά στην εργασία μου, όπου εκτυπώνουν κλπ , έχουν διάφορα μηχανήματα μέσα, θα περάσω αύριο (αν δεν το ξεχάσω) να ρωτήσω. Ένα ζητούμενο είναι η ποιότητα του αποτελέσματος με τέτοιες πατέντες βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουμε πολλά ακόμα να δοκιμάσουμε, δεν αρκεί μια φορά. Η διάθεση υπάρχει εξάλλου και από τις δύο μεριές. Ομιλώμεν για το εργαστήρι που λες.

      Διαγραφή
  5. Να είστε καλά να μαγειρεύετε και να τη χαίρεστε!
    Είδα ότι τον χτύπησες τον μύλο πιπεριού! Δεν είναι σπουδαίος;
    Σε διαβάζω ανελλιπώς από τον μακρυνό βορρά, όπου μόλις βρήκα σπίτι και συνέδεσα το ίντερνετ.

    Λίζα Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το καλό λοιπόν εκεί στα βόρεια. Όσο για το μύλο, ενώ μου είχες κινήσει το ενδιαφέρον όταν μου τον ανέφερες, τον πήρα όταν με πήγε εκεί ενθουσιασμένος φίλος, χωρίς να καταλάβω ότι είναι ο ίδιος μέχρι που έφτασα στο μαγαζί. Ε, ζήλεψα και τον πήρα... Πολύ καλός είναι, αν και λίγο αργός, τον χρησιμοποιώ κυρίως πάνω από το πιάτο, στα μαγειρέματα χρησιμοποιώ τον παλιό μπρούτζινο που έχω.

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα !! Πάντως αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο και φαίνεται πως γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά. Η αισθητική σας ξεχωρίζει από ό,τι συνήθως βλέπουμε ...
    Διαφωνώ λίγο με το πλακάκι στο δάπεδο, αλλά καταλαβαίνω πως προϋπήρχε και δεν θα ήταν εύκολο να αντικατασταθεί. Ιδανικά αυτό το στυλ κουζίνας ταιριάζει με τσιμεντοπλακια, μωσαικό, τσιμεντοκονία ή μεγάλες ξύλινες (λευκές ή όχι) τάβλες.
    Πανέμορφος και ο νεροχύτης ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Εγώ να δεις πόσο διαφωνώ με το πλακάκι, ήταν από τα πρώτα που ρώτησα για αντικατάσταση, το νούμερο ήταν απογοητευτικό για να μπει πατητή τσιμεντοκονία που ήθελα και σφύριξα αδιάφορα, δεν έβγαινε με τίποτα ο λογαριασμός. Και σίγουρα είναι το πιο αδιάφορο τμήμα της κουζίνας για να κάνω εκπτώσεις, δε θα έκοβα από αλλού για να κάνω κάτι τέτοιο.

      Διαγραφή
  7. Καλά μαγειρέματα, πολύ όμορφη δουλεια κάνατε, το στήσιμο πριν δεν θα σε βόλευε καθόλου (αυτό το νοητο τρίγωνο μεταξύ κουζινας-νεροχυτη-ψυγειου που λενε οι αρχιτεκτονες ότι πρέπει να στήνουμε την κουζίνα δεν ειναι τυχαιο)!!!!
    Το ράφι στη νηστίδα που κρυβόταν η μικρή το highlight της ανάρτησης για μένα πάντως.. τι γλυκούλα!Ασχετο, τόσο "μερακλής" και πίνεις νεσπρεσο???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Εννοείται ότι η παλιά κουζίνα δεν βόλευε καθόλου. Σκέψου ότι δίπλα στις εστίες είχε 8 πόντους (κυριολεκτικά) πάγκο και όλος ήταν απέναντι και άχρηστος. Άσε που η ηλεκτρική κουζίνα ήταν ακριβώς δίπλα στο ψυγείο, μέγα λάθος.
      Όσο για τη νεσπρέσο, γενικά πίνω λίγο καφέ και κυρίως στραγγιστό, όμως ο λόγος που την έχω είναι ότι προτιμώ την σταθερή ποιότητα που προσφέρει, σε ένα συμπαθητικό επίπεδο, παρά ό,τι άλλο έχω πιει σε σπίτι. Για κάτι καλύτερο απαιτείται πολύ προσπάθεια και χρήμα, προτιμώ να πίνω μια στο τόσο ένα εσπρεσάκι στο Taf ή στο ble στη Θεσσαλονίκη. Αν πάλι κάποιος κάπου κάποτε με κεράσει καλό καφέ σπίτι ίσως αλλάξω γνώμη...

      Διαγραφή
  8. Συγχαρητήρια για το ωραίο αποτέλεσμα! Πολύ μου άρεσε η ιδέα με την χαμηλή βιβλιοθήκη. Κάνατε πολύ καλά που γκρεμίσατε τον τοίχο του σαλονιού με την κουζίνα. Λατρεύω το χρώμα που έχουν τα ντουλάπια σου! Πόσα πολλά βιβλία (πες στο βιβλιοσκούλικο ότι το blog της θα πιάσει αράχνες στο τέλος, μας έχει αφήσει χωρίς ενημέρωση).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Μην το κατηγοράς το καημένο το βιβλιοσκούλικο, τον τελευταίο καιρό τρέχει όλη μέρα με τις μικρές με την κοιλιά μέχρι απέναντι, οπότε το βράδυ δεν αντέχει και κοιμάται σχεδόν πριν από αυτές, πού όρεξη για γράψιμο. Έχει έτοιμες πάντως φωτογραφίες, την έχω δει, κάτι ετοιμάζει...

      Διαγραφή
    2. Με την κοιλιά μέχρι απέναντι;! Με το καλό εύχομαι.

      Διαγραφή
  9. Πολύ ωραία η κουζίνα!Και τα ράφια φανταστικά!Ο μπαμπάς θα ήταν-είναι πολύ χαρούμενος που τα αναπαλαίωσες τόσο ωραία!Μόνο που επειδή σκονίζονται πιο γρήγορα όλα τα αντικείμενα σε εκτεθειμένα ράφια εγώ τα θεωρώ λίγο μπελαλίδικα...τα ράφια!Αυτά τα κεριά που έβαλες ήταν τελείως άχρωμα?Αυτό το σκούρο που βγήκε είναι από το φυσικό χρώμα του ξύλου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Τα κεριά που έβαλα δίνουν μια πολύ ελαφριά μελί απόχρωση, τόσο ελαφριά που φαίνεται κυρίως σε ανοιχτόχρωμα ξύλα. Εδώ δεν άλλαξαν σχεδόν καθόλου, με το shellac αναδείχτηκαν τα νερά του ξύλου και το κερί άλλαξε λίγο την αίσθηση στην αφή, όχι όμως την απόχρωση. Τα ξύλα, τόσο παλιά που ήταν είναι αρκετά σκούρα. Βέβαια, όσο πλάνιζα και αφαιρούσα επιφανειακό υλικό τόσο άνοιγε η απόχρωση, ίσως να ήθελα λίγο ακόμα πιο ανοιχτό αλλά φοβήθηκα μήπως αλλοιωθεί αυτή ακριβώς η παλιά αίσθηση που αποπνέουν και σταμάτησα σ' αυτό που βλέπεις.

      Διαγραφή
  10. Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς?Καταρχήν αν κατάλαβα καλά η Γεωργία είναι έγκυος?Αν ναι,με το καλό όλα να πάνε.:).Πάρα πολύ ωραία η αλλαγή που έκανες στην κουζίνα και μόνο που άνοιξε ο χώρος άλλο πράγμα Κλεομένη.Πρέπει όμως να τραβήξατε πολύ κούραση,ε?Αυτά όλα πολύ όμορφα φαίνονται,αυτός που τα φτιάχνει το ξέρει όμως.Να την απολαύσετε και να την χαρείτε εύχομαι.Εχθές πηγαίνοντας παιδική χαρά,είδα στα φανάρια διαφήμιση σχετική με αυτό που ρωτάς στο τέλος αν κατάλαβα,δεν έχεις να χάσεις τίποτα αν πάρεις,στέλνω στο email αν θες..καλά μαγειρέματα και αν βολέψει ποτέ ο χρόνος θα ήθελα να σας γνωρίσω και από κοντά...Όλγα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Η κούραση ήταν όντως μεγάλη, ο εκνευρισμός ακόμα μεγαλύτερος, κυρίως λόγω απίστευτης ασυνέπειας των μαστόρων. Τέλος πάντων, είμαστε σε καλό δρόμο, ελπίζω να τελειώσουμε γρήγορα. Αν θέλεις γράψε σε σχόλιο που δεν θα δημοσιεύσω τι ακριβώς είδες στην παιδική χαρά, μπορεί να βοηθήσει. Και μεις θέλουμε να γνωρίσουμε όλους τους αναγνώστες μας από κοντά, κάτι θα ξανακάνω το φθινόπωρο όπως το βράδυ στην Πνύκα, το επεξεργάζομαι ακόμα αν γίνεται να κάνω τις ετοιμασίες παρέα με όποιον θέλει στην καινούρια κουζίνα.

      Διαγραφή
  11. Γιόρταζε η κόρη σας χτες; Να την χαίρεστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλοφόρετη!! Με πολλά και καλά μαγειρέματα Κλεομένη.
    Ο πάγκος εργασίας πολύ αγαπησιάρικος. Είναι δυνατόν να μην θέλεις να τον χαϊδεύεις όλη την ώρα;

    Και όμορφο φως της μέρας όλη μέρα (ίσως και το απόγευμα)...να συνοδεύει τις γεύσεις και τα αρώματα μέσα σε μια τέτοια κουζίνα!

    Κρίμα που το μικρό ζουζούνι, έχασε την καβάτσα του, αλλά καταλαβαίνω καλά την ανάγκη για ράφια για τα βιβλία και όχι μόνον.

    Καλή συνέχεια και καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Με τόσο μεγάλο παράθυρο (τετραπλό) πίσω από το τραπέζι και με δύο μπαλκονόπορτες δίπλα από κάθε πλευρά του πάγκου, ναι, το φως δε μας λείπει... Στο σπίτι μας τα βιβλία αυξάνονται ταχύτατα, ποτέ δεν υπάρχει χώρος, ακόμα κι αν φτιάξω καινούρια βιβλιοθήκη αμέσως γεμίζει με αυτά που ήδη βρίσκονται στο πάτωμα...

      Διαγραφή
  13. Καλώς σας βρήκα! Πανέμορφη η κουζίνα σας. Με γεια σας. Είσαστε τυχερός με τις χούφτες. Εγώ πέρυσι που τις έψαχνα δεν βρήκα πουθενά εδώ στην Κρήτη και δεν εμπιστευόμουν να αγοράσω μέσω Internet. Έτσι κατέληξα σε πορσελάνινα χερούλια που στάθηκαν καλά. Αλλά τις χούφτες δεν τις έχω ξεπεράσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Δεν ξέρω αν είναι μόδα αλλά φέτος είχαν όλα τα σχετικά μαγαζιά, τουλάχιστον μερικά είδη χούφτας. Οπότε στην πρώτη ευκαιρία, να μια ανανέωση της κουζίνας με ελάχιστο κόστος. Πάντως καλά κάνετε και δεν εμπιστεύεστε το ίντερνετ για τις χούφτες, οι διαφορές είναι τεράστιες και μόνο με την αφή, ούτε καν να τις δεις από τη βιτρίνα, καταλαβαίνεις τι είναι η κάθε μία. Αν ποτέ ανεβείτε Αθήνα με χαρά να βοηθήσω να βρείτε πάντως.

      Διαγραφή
  14. Καταπληκτική, εξαιρετική δουλειά! (έχω δει την ανάρτηση εδώ και καιρό αλλά περίμενα να γυρίσω για να εκφράσω με την ησυχία μου τον θαυμασμό!).
    Καταρχήν το χρώμα! Λατρεύω το πράσινο στην κουζίνα. 2) Οι λεπτομέρειες, από τη βρύση μέχρι τον στραγγιστήρα-υπέροχα ρετρό κομμάτι! 3) Αυτό που με συγκίνησε περισσότερο είναι εκείνα τα ράφια φτιαγμένα από τόσο παλιό ξύλο. Κομψοτεχνήματα, τα ταίριαξες τόσο όμορφα με όλη την υπόλοιπη κουζίνα.

    Μμμ, μάλλον αυτό που με συγκίνησε περισσότερο ήταν η μικρή κι η κρυψώνα της. Τι μου θύμισε...

    Για άλλη μια φορά chapeau! Εύχομαι τα καλύτερα, τα πιο μερακλίδικα μαγειρέματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Ευχαριστώ πολύ, αν και τη φτιάχνουμε για μας την κουζίνα, πάντα μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Που να δεις και τις πινελιές που πρόσθεσα σήμερα αλλά και αυτά που έρχονται...

      Διαγραφή
    2. Ξέχασα να σου πω ότι λατρεύω τα κρεμαστά για τα κατσαρολικά, ελπίζω τελικά να βάλατε! Είναι βολικό- τα βλέπεις όλα μπροστά σου και ξεκρεμάς αυτό που θέλεις- και δίνει μια πολύ ιδιαίτερη νότα στην κουζίνα!

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    3. Εννοείται ότι θα βάλω, θέλω όμως πρώτα να μπει ο απορροφητήρας για να δω πόσο θα κλείσει ο χώρος. Μετά θα φτιάξω ένα ξύλινο, ψάχνω για σχέδια, έχεις καμιά ιδέα;

      Διαγραφή
    4. Εννοείται ότι θα είναι ξύλινο!

      Δες εδώ. Δεν είναι όλα καλά αλλά παίρνεις μια ιδέα.

      https://www.pinterest.com/search/pins/?rs=ac&len=2&q=wooden+pot+racks&term_meta%5B%5D=wooden%7Cautocomplete%7C0&term_meta%5B%5D=pot%7Cautocomplete%7C0&term_meta%5B%5D=racks%7Cautocomplete%7C0

      Διαγραφή
    5. Ευχαριστώ πολύ, πολύ χαίρομαι όταν βλέπω ότι οι ιδέες που έχω στο μυαλό μου τις έχει ήδη κάνει κάποιος άλλος και τις βλέπω σε εικόνες, σε κανα δυο είπα στη σύζυγο "να, κάπως έτσι λέω..."

      Διαγραφή
  15. Συγχαρητήρια για το ωραίο αποτέλεσμα! H κουζίνα σας έγινε υπέροχη :). Ψάχνοντας στο internet να βρώ πληροφορίες για μασίφ ξυλινο παγκο , είδα την υπέροχη κουζίνα σας. Διαβάζοντας λοιπόν είναι σαν να ακουγα εμένα , για όσον αφορά ότι δεν θέλω να βάλω χημικά επάνω στον πάγκο μου , για να καταλάβετε κανω και εγώ ανακαίνηση στην κουζίνα και θέλω ξύλινο πάγκο , όπου όλοι μου είπαν ακριβώς αυτό που έχετε γράψει παραπάνω για το βερνίκι. Αυτο που θα με βοηθούσε είναι εάν μπορούσατε να μου δώσετε πληροφορίες για τα προιοντα που χρησιμοποιησατε για την προστασια του παγκου.

    Ευχαριστώ εκ των προτέρων !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα.Γενικά είμαι πολύ φαν των προϊόντων της auro, τα έχω χρησιμοποιήσει στις βιβλιοθήκες και το τραπεζάκι του σαλονιού που έφτιαξα. Γι' αυτά χρησιμοπούσα λαδόκερο, έχει απίστευτη αίσθηση.΄Ομως στον πάγκο δεν πρέπει να περιέχει κερί, λειώνει σε υψηλές θερμοκρασίες, είτε γύρω από τις εστίες είτε αν ακουμπήσει καυτό σκεύος. Γι' αυτό χρησιμοποίησα το λάδι σκλήρυνσης Νο 126, γίνεται αποκλειστικά από φυσικά έλαια, είναι λίγο δύσκολο στην εφαρμογή (θέλει καλό σκούπισμα για να μην λιμνάσει και για αρκετές ώρες, όπου έρχονται σταγόνες στην επιφάνεια) αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ φυσικό, ενώ είναι λείο και απαλό ταυτόχρονα πιάνεις και αισθάνεσαι όλα τα νερά του ξύλου. Δεν ξέρω πώς θα συμπεριφερθεί σε βάθος χρόνου, σε κάθε πρόβλημα όμως η συντήρηση είναι πολύ εύκολη. Υποθέτω ότι μια φορά τον χρόνο θα του περνάω μια ανανέωση. Σε ξένα sites διάβασα ότι τα λάδια στον πάγκο θέλουν ένα πέρασμα κάθε μήνα, σε μένα σίγουρα δεν χρειάζεται μέχρι τώρα τίποτα, ίσως υπερβάλλουν. Σε πολύ χαμηλότερη τιμή έχει υλικό και το ΙΚΕΑ για ξύλινους πάγκους, δεν ξέρω όμως τι και πως. Ελπίζω να βοήθησα λίγο, για οποιαδήποτε απορία μη διστάσετε να με ρωτήσετε.

      Διαγραφή
  16. Γεια σας, πολύ ωραία η κουζίνα σας.
    Μήπως είναι εύκολο να μου γράψετε το κατάστημα από όπου πήρατε τα χερούλια;
    και τρεις ερωτήσεις για τη λειτουργικότητα.
    1. Οι χουφτίτσες βολεύουν στη μέση των ντουλαπιών;
    2. Η μια χουφτίτσα είναι αρκετή στα μεγάλα συρτάρια κάτω από τις εστίες; Θα βόλευε καλύτερα αν ήταν δυο σε κάθε συρτάρι;
    3. Τι διαστάσεις έχουν αυτά τα συρτάρια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Το μαγαζί είναι στη Βύσσης, εκεί είναι όλα τα μαγαζιά με τα χερούλια, δεν θυμάμαι όνομα, είναι περίπου στη μέση του δρόμου από την επάνω μεριά. Αν πας μέχρι εκεί πρέπει να μπεις σε όλα τα μαγαζιά και να δεις τι παίζει. Οι χούφτες, ενώ μηχανικά μοιάζουν λάθος στη μέση του ντουλαπιού, τελικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, δεν γίνεται αντιληπτή η διαφορά στη ροπή και μου αρέσει πολύ η εικόνα που είναι στη μέση. Στα μεγάλα συρτάρια, που έχουν πλάτος 90cm, ήθελα να βάλω μπαρίτσα, πιο πολύ για να κρεμάω τίποτα πάνω τους, ήταν ακριβές δεν έβαλα και δεν το μετάνιωσα, μια χαρά δουλεύουν κι εκεί οι χούφτες, ακόμα και στο κάτω κάτω που έχει μέσα τις βαριές κατσαρόλες, μαντεμένιες και χάλκινες. Αν είναι δύο, μου μοιάζει φάουλ αισθητικό, που είναι προσωπική άποψη όμως, και σίγουρα μεγάλο φάουλ λειτουργικό, θα είσαι υποχρεωμένος να ανοίγεις το συρτάρι με δύο χέρια, κι αυτό δεν είνα προσωπική άποψη... Μία αρκεί.

      Διαγραφή
  17. Καλημέρα! Ωραίο αποτέλεσμα, με χαρακτήρα! Ψάχνω βοήθεια για τον τρόπο που θα παντρέψω τον παλιό μαρμάρινο νεροχύτη με το σύγχρονο σύστημα ντουλαπιών... Καμιά ιδέα από την εμπειρία σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Απαιτείται κουζινάς γι' αυτή τη δουλειά που να είναι και μαραγκός, όχι απλός συναρμολογητής των έτοιμων λύσεων.

      Διαγραφή
  18. Καλημέρα. Να τη χαρείτε τη κουζίνα σας. Πέρασε την ίδια κατάσταση ανακαίνησης 2 χρόνια πριν και οι κουζίνας μας μπορώ να πω μοιάζουν αρκετά στο χρώμα και το στύλ. Στα πλαίσια των υλικών και επιφανειών που χρησιμοποιείτε για την προετοιμασία του φαγητό βλέπω έχετε μια ξύλινη επιφάνεια κοπής. Θα μπορούσατε να μου πείτε απο τι υλικό είναι και αν γνωρίζετε περί καταλληλότητας ξύλων για επαφή με τρόφιμα. Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Το μεγάλο σανίδι στην πρώτη φωτό είναι το κομμάτι του πάγκου που αφαιρέθηκε για να μπουν οι εστίες, άρα είναι δρύινο. Τα άλλα που φαίνονται στις επόμενες φωτό είναι από το ΙΚΕΑ και είναι από οξιά. Στα σανίδια κοπής χρησιμοποιώ το αντίστοιχο λάδι του ΙΚΕΑ (SKYDD) όπου στο τελευταίο χέρι το έχω αναμείξει με ίδια ποσότητα κερί μέλισσας. Απ΄ ό,τι ξέρω είναι κατάλληλα για οικιακή χρήση, αρκεί να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, κυρίως στο χειρισμό ωμού κρέατος και κοτόπουλου. Πάντα μετά από τέτοια χρήση τα πλένω με άφθονο ζεματιστό νερό, όπως και τα μαχαίρια και τα χέρια μου.

      Διαγραφή
  19. Τα πορτακια απο που τα πηρατε; ηταν ετοιμα βαμμενα η τα βαψατε εσεις ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα έφτιαξε ξυλουργός στο σχέδιο και την απόχρωση που του δώσαμε.

      Διαγραφή
  20. καταπληκτική κουζίνα, συγχαρητήρια για τη δουλειά σας,
    θέλω να σας ρωτήσω το shellac το βρήκατε έτοιμο ή το φτιάξατε ? είναι διάφανο και μετά μπορώ να βάψω ή να εφαρμόσω κερί ?

    σας ευχαριστώ καλές γιορτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Το shellac το αγόρασα (από το dictum, μαγαζί στη Γερμανία που στέλνει παντού, δες το site του) σε νιφάδες χωρίς το κερί του που έχει από τη φύση του και χωρίς χρώμα, το διάφανο. Το διαλύω σε καθαρό οινόπνευμα σύμφωνα με τα cuts που χρησιμοποιούσαν παλιά. Από πάνω δεν έχω βάψει ποτέ, όμως φυσικά λάδια ή κεριά μπαίνουν μια χαρά επάνω του.

      Διαγραφή
  21. Επεσα πάνω στην κουζινα σας ψαχνοντας για μαρμάρινο νεροχύτη στο διαδίκτυο και ενθουσιάστηκα με το σύνολο! Μπορείτε να μου συστήσετε τον μάστορα που έφτιαξε τον νεροχύτη και τα ντουλάπια αν φυσικά μείνατε ευχαριστημένοι! Σας ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα μηνύματα είναι ελεύθερα, αφού πρώτα λογοκριθούν...