Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Συνάντηση

Ο καιρός έφτασε, ελπίζω να έχετε γυρίσει όλοι και όσοι θα πάτε για μπάνια τον Σεπτέμβρη, όπως κι εμείς, ελπίζω να μη φύγετε μέχρι το Σάββατο. Ήρθε η ώρα να κεράσω όπως υποσχέθηκα, έστω και καθυστερημένα, για τα τρία χρόνια του blog,  για γιορτές και γενέθλια που πέρασαν αλλά πάνω απ' όλα για να γνωριστούμε, να τα πούμε από κοντά. Είμαι λίγο παλαιάς σχολής και βρίσκω την επικοινωνία μέσω διαδικτύου καλή μεν αλλά εντελώς απρόσωπη.
Είστε όλοι καλεσμένοι λοιπόν, το Σάββατο στις 29, κάτω από την αυγουστιάτικη πανσέληνο,  αν και θα είναι νωρίς για να μην κοιμούνται οι μικρές, στο χώρο της Πνύκας. Εμείς ανεβαίνουμε στο Φιλοπάππου από την είσοδο απέναντι από την Ακρόπολη, μόλις φτάσουμε στο εκκλησάκι κάνουμε δεξιά, μετά από λίγο είναι ένα παγκάκι με απίθανη θέα και το φυλάκιο του φρουρού στην είσοδο της Πνύκας. Μπαίνουμε μέσα και όπου βρούμε, όπου μας οδηγήσει το παιχνίδι των κοριτσιών θα σας περιμένουμε κατά τις 18:47 περίπου να κεραστούμε. Τι θα έχω; Ακόμα το σκέφτομαι αλλά κάτι με τραβάει σε αυτά.






Οι παλιοί θα τα θυμάστε, οι υπόλοιποι μπορείτε να δείτε αυτήν την ανάρτηση από τον πρώτο καιρό του blog. Από τότε, κι ενώ έχω κάνει πολλές φορές macarons, σοκολατένια κυρίως σε διάφορες παραλλαγές, τα συγκεκριμένα δεν τα ξαναέκανα από τότε. Μέχρι προχτές.
Νιώθοντας βαθιά υποχρεωμένος στη φίλη μου τη Λίζα για τη βοήθεια που μου έχει προσφέρει βάλθηκα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα. Ετοίμασα ασπράδια (μία εβδομάδα για να νερουλιάσουν όπως πρέπει), βρήκα τα καλύτερα φρούτα, έβαλα όλο το μεράκι και τη φροντίδα μου και το αποτέλεσμα τζίφος. Δείτε τα.






Είχαμε συγγενείς στο σπίτι, κάτι μου απέσπασε την προσοχή, το λάθος έγινε, δεν το κατάλαβα, η ζύμη μου φαινόταν περίεργη αλλά δεν ήξερα γιατί, αυτοσχεδίασα και προσπάθησα να τη διορθώσω, κουτσά στραβά τα κατάφερα και αναθάρρησα, στο ψήσιμο όμως βγήκε στη φόρα η τσαπατσουλιά, φούσκωσαν απότομα και άπλωσαν, βλέπετε το χαρακτηριστικό στεφανάκι να ξεχειλίζει σαν την κοιλιά μου πάνω από το κουμπί του παντελονιού. Κάπου εκεί και ψάχνοντας για την υπόλοιπη αμυγδαλόσκονη, βρήκα το λάθος και όχι την αμυγδαλόσκονη, ήταν ήδη μέσα στη ζύμη... Απογοήτευση, ανασκούμπωση, ευτυχώς τα σούπερ μάρκετ πουλάνε μπαγιάτικα αυγά, αγόρασα κάποια που έληγαν σε δύο μέρες, άρα ήταν τουλάχιστον ενός μήνα..., ξεδιάλεξα νερουλιασμένα ασπράδια και τα ξαναέφτιαξα.






Σχεδόν ίδια; Κι όμως, καμιά σχέση. Και για ευχαριστώ δεν δίνεις δεύτερο πράμα, καλά έκανα και τα ξαναέκανα. Δείτε και μια τομή.






Πλέον είμαι έτοιμος να τα κάνω τρίτη φορά σε μια εβδομάδα, τα σοκολατένια θέλουν περισσότερο κρύο, θέλουν χειμώνα. Το άλλο που σκέφτομαι είναι τα all time classic cookies, από τις πρώτες πρώτες αναρτήσεις του blog.






Για αλμυρό δεν ξέρω ακόμα, κάτι θα σκεφτώ αλλά μην περιμένετε και σπουδαία πράματα, δεν θα κάνουμε πικ νικ, ίσα να κεραστούμε. Εννοείται όποιος θέλει φέρνει και την μπύρα του ή το αναψυκτικό του μαζί, δεν έχω δυνατότητα να τα προμηθεύσω. Επίσης δέχομαι παραγγελιές. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να τις υλοποιήσω αλλά θα τις σκεφτώ, οπότε πείτε μου τι θα θέλατε και ίσως το φτιάξω. 
Σας περιμένω.

Υ.Γ.: Όποιος θέλει πληροφορίες για το μέρος ή χρειάζεται κάτι ή να με πάρει τηλέφωνο ή οτιδήποτε, ας αφήσει σε σχόλιο το email του (εννοείται δεν θα το δημοσιεύσω) και θα επικοινωνήσω μαζί του.

13 σχόλια:

  1. Εκτός απροόπτου (μέσης δηλαδή) θα είμαι εκεί.
    Φιλιά σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τέλεια, σας περιμένουμε και τους δύο. Και η δικιά μου μέση χάλια είναι αυτές τις μέρες, προχωράω λίγο σαν το εμπροσθοβαρή μάγκα...

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα!

    Καταρχήν να πω ότι δυστυχώς δεν θα μπορέσω να είμαι στη συνάντηση το Σάββατο, κρίμα γιατί θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τα πούμε κι από κοντά! Σαν ιδέα μου αρέσει πάρα πολύ, θυμάμαι το είχε κάνει η Έφη (Dark chef) κι είχε κάτι το απόσμενα χαλαρό η συνάντηση- γιατί όταν γνωρίζεις για πρώτη φορά κάποιους ανθρώπους υπάρχει μια αμηχανία, αλλά η συνάντηση σε ανοιχτό χώρο και με ελεύθερη προέλευση κατά κάποιο τρόπο σπάει την όποια αμηχανία. Πάντως στο σημείο που αναφέρεις περπατάμε συχνά τα Σαββατοκύριακα τον χειμώνα, οπότε μπορεί να σας δω καμιά φορά!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Πράγματι, από την Έφη πήρα την ιδέα, το είχα αναφέρει τον Ιούνιο που σκεφτόμουν να το κάνω. Κρίμα που δεν μπορείς, πρέπει να πιούμε επιτέλους εκείνον το καφέ κάποτε και το Σάββατο ήταν μια καλή ευκαιρία. Εμάς αυτή είναι η πρωινή βόλτα του Σαββατοκύριακου, τα κορίτσια προτιμούν το παιχνίδι στο σπίτι το απόγευμα. Εξαίρεση αυτό το Σάββατο μπας κι εμφανιστεί κανείς...

      Διαγραφή
    2. Αχ τι ωραια και συναμα τι κριμα για εμας που δε θα μπορουμε να ερθουμε!Μηπως θα επαναληφθει και στη συμπρωτευουσα οπου πιθανα να εμπνευστηκες το blog;
      Χρυσοπουλι

      Διαγραφή
  3. και εμεις δυστυχως δεν θα μπορεσουμε να γευτουμε τα νοστιμα γλυκα σου.......θα ειμαστε σε ενα αλλο αγαπημενο μερος που ειχες επισκεφτει πριν κανα δυο χρονια....αλλα τα τρωμε και μπαγιατικα δεν πειραζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λογικό να έχω απορία ποιο είναι αυτό το μέρος που έχω επισκεφτεί...

      Διαγραφή
    2. Αν και κάτι μου κάνει σε ορεινή Αρκαδία...

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα. Θα ήθελα πολύ να έρθω και να γνωρίσω τις μικρές και την αγαπημένη σου, αλλά θα λείπουμε το Σαβ/κο. Εύχομαι να περάσετε ωραία και πετύχουν οι λιχουδιές που ετοιμάζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτά που μας φύλαξες για το φευγιό , τα κρατήσαμε για τον πωινό καφέ , και ναι, είναι ΚΑΤΑΠΛΗΛΤΙΚΑ, καλύτερα από ό,τι ανάλογο...Δεν υπερβάλλουμε, αυτό ειπώθηκε ομόφωνα εδώ! Οι δε πίτες, όνειρο θερινής νυχτός με φεγγάρι! Ευχαριστούμε πολύ για όλα! Μεγάλη υπόθεση να μπορεί κάποιος να μοιράζεται σε αυτή τη σύντομη ζωή! Εις το επανιδείν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι που σας άρεσαν, πρέπει να κανονίσουμε άμεσα το "επανιδείν".

      Διαγραφή

Τα μηνύματα είναι ελεύθερα, αφού πρώτα λογοκριθούν...