Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Athens baby!

Ναι λοιπόν, είναι γεγονός. Εδώ και μερικές μέρες είμαστε επισήμως μόνιμοι κάτοικοι Αθηνών. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Αφήσαμε πίσω μας αυτή την ανατολή από το μπαλκόνι μας,






τις μαγικές κορυφές του βουνού από πάνω μας,






τις φθινοπωρινές βόλτες στο δάσος,






το πανέμορφο πάρκο στο κέντρο του χωριού,






το πιο όμορφο και δροσερό σημείο του κόσμου για να πιεις το καλοκαιρινό καφεδάκι σου,






το πολύ χιόνι,






χιόνι που φέτος μας τέντωσε λίγο, έριξε αμέτρητες φορές 






και καλό είναι όταν το βλέπεις από το παράθυρο ή βγαίνεις να παίξεις αλλά είναι κακό να πρέπει να πας αξημέρωτα στη δουλειά με τα πόδια και να επιστρέψεις το μεσημέρι τρία χιλιόμετρα ανήφορο.
Τώρα που φύγαμε θα δείξω επιτέλους και τη διάσημη κοκκινοσκουφίτσα, που ευτυχώς δεν ήταν τίποτε από όλα αυτά που φοβόμασταν...






Ήρθε η μέρα που πλάκωσαν κάτι άγνωστοι στο σπίτι και μας πήραν όλα τα πράματα,






κάνοντας μια μικρούλα, ούτε δύο χρονών, να φωνάζει με λυγμούς ¨παίνουν το τετάτι μου", παίρνουν το κρεβάτι μου δηλαδή.
Και αφήνοντας όλα αυτά και πολλά ακόμα πίσω μας πού ήρθαμε; Σε αυτό.






Από την αντίθετη μεριά φαίνεται κάπως έτσι.






Μια κλειστοφοβική, αν και φωτεινή κουζίνα, με όλα τα στοιχεία της λάθος, με 8,5 ολόκληρα εκατοστά πάγκο δίπλα από την κουζίνα και τον νεροχύτη, εκεί ακριβώς που χρειάζεται και τρία μέτρα απέναντι που δεν χρειάζεται, με την ηλεκτρική κουζίνα ακριβώς δίπλα στο ψυγείο. Και όλα αυτά μακριά από το υπόλοιπο σπίτι, περνάς από άλλο δωμάτιο για βρεις την οικογένεια. Γίνεται; Όχι βέβαια, μπουρλότο άμεσα. Όλα φύγαν, όλα γκρεμίστηκαν. Όταν ήρθαμε ήταν κάπως έτσι, γιαπί κανονικό. 






Πλέον, είναι κάπως καλύτερα αλλά εννοείται κουζίνα ακόμα δεν υπάρχει, απλά σοβατίστηκε και βάφτηκε. Για όλη την καταστροφή αλλά και την κατασκευή ζήτησα τη βοήθεια των ειδικών και συγκεκριμένα της Εύας από το rdeco αλλά τα οικονομικά μας καθοδηγούν λίγο αυστηρά το πενάκι του σχεδιαστή, με πολλές περικοπές και υποχωρήσεις. Σίγουρα δεν θα είναι η τέλεια κουζίνα, δε θα έχει εξάλλου ούτε la cornue, ούτε josper, ούτε berkel, ούτε angel, θα έχει όμως πολύ χώρο για μαγείρεμα, αν και όχι τόσο για σκεύη, σε έναν απίθανο πάγκο που πρόλαβα και έφερα από το Λιτόχωρο.






Δρύινος, μασίφ, τεράστιος, ασήκωτος και όχι έτοιμος ακόμα. Τον πήρα απλά με τα ξύλα κολλημένα, τον έτριψα, τον γυάλισα και του πέρασα το πρώτο λάδι, έχει όμως πολλή δουλειά ακόμα, να ανοίξει η τρύπα για τις εστίες και να αποκτήσει το τελικό φινίρισμα.
Μέχρι να τελειώσουν οι εργασίες, τρώμε καθημερινά στους παππούδες, στους οποίους είχαμε και μια επαφή με το διαδίκτυο. Σήμερα συνδέθηκε επιτέλους στο σπίτι μας, γι' αυτό και η σημερινή ανάρτηση. Μου είχε λείψει και δεν μπορούσα να περιμένω να γίνει η κουζίνα και να φτιάξω τα κρουασάν όπως υποσχέθηκα.
Μέχρι τότε, υπομονή παρακαλώ...

30 σχόλια:

  1. Καλορίζικο το νέο σπίτι, καλή αρχή στην Αθήνα και γενικά να πάνε όλα όπως τα επιθυμείς. Ωραία φαίνεται η νέα κουζίνα αν και παραείναι φωτεινή για τα γούστα μου ;)
    Υπομονή θα κάνουμε αν μας φτιάξεις και τσουρέκι μαζί με το κρουασάν!
    Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και ευχαριστούμε πολύ. Τσουρέκι έχω δείξει πριν από δύο χρόνια, δεν έχω κάτι καινούριο να πω, δεν έχω κάνει καινούριες δοκιμές. Μπορείς να το βρεις πρώτο πρώτο στις δημοφιλείς αναρτήσεις.

      Διαγραφή
  2. Και πανω που ελεγα:δε θα κανει καμια πασχαλινη αναρτηση;Κατι θα βρεις πιστευω εκτος απο τα κρουασαν.Μας ελειψες.Καλη διαμονη και ευχαριστες δημιουργιες.Χρυσοπουλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλή εγκατάσταση, όλα να πάνε λαμπρά!
    Κι ένα μικρό πασχαλιάτικο "δώρο" από μένα, που είμαι βέβαιη οτι θα εκτιμήσεις.
    Κάθε χρόνο , από τη Μεγ.Τετάρτη , με ειδική άδεια από τον Δήμο Αθηναίων,έρχονται οι κτηνοτρόφοι από το Φιλότι της Νάξου και "κατασκηνώνουν " στην πλατειούλα Ψυρρή και στα δρομάκια γύρω της.
    Μαζί τους φέρνουν τα εξαιρετικά αρνιά και κατσίκια της Νάξου και το κυριώτερο τα χειροποίητα τυριά τους. Το περίφημο Αρσενικό , την ξυνομυζήθρα, τον ωριμασμένο ανθότυρο κ.ά. Τα αμνοερίφια της Νάξου είναι ντόπιας ράτσας και στο νησί επειδή δεν υπήρξε ποτέ κρούσμα μελιαταίου πυρετού, έχουν το δικαίωμα να φτιάχνουν σπιτικά τυριά από μή παστεριωμένο γάλα.
    Περνάς από τους πάγκους, εκτιμάς με το μάτι και δοκιμάζεις μέχρι να βρεις αυτό που σου αρέσει. Κάθε κτηνοτρόφος φτιάχνει και ωριμάζει το τυρί του με τον δικό του τρόπο.Κανένα "κεφαλάκι" δεν είναι όμοιο με το άλλο.Τιμή κανονική, γύρω στα 10-11 ευρώ/κιλό.
    Βρίσκεις και άλλα καλούδια, πατάτες Νάξου, χωριάτικα αυγά κλπ.
    Κάνεις και μια στάση ξεκούρασης για ουζάκι στο εκεί καφενείο, χαζεύεις το πήγαινε-έλα, ψωνίζεις και το σφαχτάρι σου και νιώθεις οτι είσαι αλλού.
    Για μένα δεν νοείται Πάσχα στην Αθήνα χωρίς αυτό το τελετουργικό.
    Να είστε καλά και καλή Ανάσταση.Θα τα λέμε ελπίζω τώρα πιά.

    Λίζα Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα. Το "δώρο" σου τέλειο, εννοείται θα πάω, ελπίζω να είναι όλη τη μέρα αυτοί εκεί και να τους προλάβω. Έτσι ίσως γίνει και πιο όμορφο το πρώτο Πάσχα στην Αθήνα, αν και χωρίς κουζίνα...

      Διαγραφή
    2. Nαι είναι εκεί όλη μέρα, από το πρωί έως το βράδυ.
      Φέτος δεν πρόλαβα ακόμη να περάσω,λόγω δουλειάς, ίσως αύριο Μ.Παρασκευή.

      Λ.

      Διαγραφή
    3. Τέλεια. Αν δεν καταφέρω να πάω σήμερα, συναντιόμαστε αύριο εκεί.

      Διαγραφή
  4. Αντε με το καλό να τελειώσετε την ανακαίνιση και να αρχίσεις τα μαγειρικά σου κόλπακια. Καλο Πάσχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς ήρθατε!! οι δυσκολίες σίγουρα θα ξεπεραστούν ίσως χρειαστεί χρόνος βέβαια αλλά οι μεγάλες αλλαγές έτσι είναι.
    Είδα την πρόταση για του Ψυρρή, κάτι που γνωρίζω χρόνια ότι γίνεται αλλά δεν έχω πάει, αν αύριο ο καιρός ηρεμήσει πολύ το σκέφτομαι μαι βόλτα μέχρι εκεί.
    Καλή Ανάσταση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Ο καιρός έχει ήδη ανοίξει, στο σπίτι μας έχει ήλιο πια, οπότε αύριο κάποια στιγμή θα κατεβώ στου Ψυρρή. Επικοινωνούμε για την ώρα, αν βολεύει να βρεθούμε.

      Διαγραφή
  6. Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή έπαθα ένα σοκ βλέποντας γκρεμισμένη κουζίνα και τοίχους. Αλλά μετά την περιγραφή σου και διαπιστώνοντας πόσο δυσλειτουργική ήταν είπα "καλά έκανε!". Τόσα χρόνια μπαινοβγαίνοντας σε σπίτια, κυρίως διαμερίσματα-φασόν, μου έχει κάνει εντύπωση πόσο κακοφτιαγμένες είναι οι κουζίνες, πόσο μικρές, πόσο σκοτεινές (στις περισσότερες πολυκατοικίες δεκαετίας 70, 80 ήταν εσωτερικό δωμάτιο που έβλεπε σε φωταγωγό). Εύχομαι το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο της προσμονής και με το καλό να αρχίσουν τα μαγειρέματα κι οι γαστρονομικοί πειραματισμοί! Κι αν γίνεται και φωτογράφιση για να έχουμε μια εικόνα του πριν και μετά!

    Κι εύχομαι τα καλύτερα στη νέα ζωή σας στην πόλη μας!

    Και τέλος εύχομαι Καλό Πάσχα! Καλή Ανάσταση! Να περάσετε πολύ όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Εγώ να δεις σοκ που έπαθα, όταν σκούπιζα και καθάριζα όλη μέρα και ερχόταν αμέσως μετά ένας μάστορας και γινόταν ξανά χάλια και ξανά από την αρχή... Ευτυχώς αυτά που λερώνουν πολύ έχουν τελειώσει, αν και στο σπίτι εξακολουθεί να αιωρείται μια ανεπαίσθητη σκόνη που δε λέει να κάτσει. Δεν ξέρω αν η κουζίνα θα γίνει αντάξια της προσμονής και του κόπου αλλά σίγουρα θα είναι πολύυυυυ καλύτερη απο πριν, όπως και ο υπόλοιπος χώρος που άνοιξε και μας αρέσει σαφώς περισσότερο. Ελπίζω η δικιά σου ανακαίνιση να είναι πιο εύκολη και κυρίως πιο σύντομη...
      Καλό Πάσχα!

      Διαγραφή
  7. χρονια πολλα και καλη αρχη κλεμονη!!!
    περιμενουμε με εγωνια τα "μαγειρικα" σου,αντε αντε κανε γρηγορα αχαχ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά. Δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μου, τα μαστόρια αποφασίζουν το πότε θα είναι έτοιμη η κουζίνα...

      Διαγραφή
  8. Ζωγραφιές Β. Ιθακήσιου , άφησες πίσω σου.
    Καλορίζικο και χρόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά. Ελπίζω να ανακαλύψουμε σύντομα τις ζωγραφιές της Αθήνας...

      Διαγραφή
  9. Μου έλειψαν οι αναρτήσεις σου! Εύχομαι να βρείτε τους ρυθμούς σας γρήγορα στην Αθήνα και να γίνει το σπίτι σας όμορφο και λειτουργικό! Χρόνια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά. Και μένα μου έλειψε να γράφω αλλά κυρίως να μαγειρεύω...

      Διαγραφή
  10. Μόλις σας ανακάλυψα, και την σύζυγο επίσης και έχω ενθουσιαστεί. Ανεβαίνει το ελληνικό food blogging επιτέλους :) Καλώς ορίσατε στην Αθήνα, δεν κάνει για όλους αλλά εμείς οι ελάχιστοι που την αγαπάμε ευχόμαστε να αφεθείτε στην χαοτική της δίνη με ότι αυτό συνεπάγεται... κάπως δυσοίωνο ακούστηκε αυτό αλλά ειλικρινά το εννοώ με τις καλύτερες προθέσεις. Υ.Γ. έχω και εγώ δύο μικρά παιδάκια οπότε και αυτό το στοιχείο πιστεύω ότι μπορεί να ανθήσει καλύτερα [? σίγουρα διαφορετικά] στην μεγάλη πόλη... Αναμένω τις επόμενες αναρτήσεις με ανυπομονησία αν και τα κρουασάν δεν με εντυπωσιάζουν εφόσον είμαι μανιώδης φίλος των αλμυρών γεύσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και ελπίζω να αγαπήσουμε και μεις την Αθήνα.
      Και γω προτιμώ σαφώς τα αλμυρά αλλά ένα καλοφτιαγμένο κρουασάν πραγματικά αξίζει, άσε που μπορεί κάλλιστα να γίνει αλμυρό...

      Διαγραφή
  11. Καλή αρχή στην νεα πολη , στο νεο σπιτι ! Αφησατε ομορφα μερη πισω σας αλλα θα βρειτε και εκει επισης ομορφα σημεία .
    Ειναι μαγικό το Λιτόχωρο , το νιωσα περισυ το καλοκαιρι στην βαφτιση του μικρου μου στον Αγ. Ιωαννη . Τι δέος και ομορφιά στους προποδες του Ολυμπου . Οσο για το καφενεδάκι εξαιρετικό και πανέμορφο , μακαρι φετος να χει και παγωτό :)

    Πως πανε οι εργασιες στην κουζίνα ?


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ. Δυστυχώς η κουζίνα προχωράει αργά ή μάλλον, ελπίζω να προχωράει. Αλλαγές ή πρόοδο εμείς δεν βλέπουμε αλλά ελπίζω τα μαστόρια να την φτιάχνουν. Τι να πω, έχουμε κουραστεί ένα μήνα και βάλε χωρίς κουζίνα...

      Διαγραφή
  12. Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ. Μετά από τόσο καιρό μπορεί και να μαγειρέψω κάτι αυτές τις μέρες, η κουζίνα τελειώνει...

      Διαγραφή
  13. Ελπίζω να μην ξέχασες το φανατικό κοινό σου που περιμένει να δει ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι βέβαια, δεν το ξέχασα. Μάλιστα η μέρα εκείνη φτάνει...

      Διαγραφή
  14. Πως και πως περιμένουμε!!Αϊντε να ερθει εκείνη η μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και η κουζίνα δεν έχει τελειώσει, έχω ξεκινήσει να τη χρησιμοποιώ όσο μπορώ, πολλά πράματα όμως είναι ακόμα σε κούτες. Τρέχω γενικά ακόμα με το σπίτι και δεν έχω διάθεση για τα κρουασάν που έταξα. Μου δίνω όμως dead line, μέχρι την άλλη Τρίτη θα έχω ανάρτηση ό,τι κι αν γίνει...

      Διαγραφή

Τα μηνύματα είναι ελεύθερα, αφού πρώτα λογοκριθούν...