Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Παταγώδεις φωτογραφικές αποτυχίες

Πολλές μέρες τώρα αναρωτιέμαι αν πρέπει να αναρτήσω το σημερινό θέμα. Ξεκίνησε φιλόδοξα, συνεχίστηκε χωρίς πολύ όρεξη αλλά με μια εικόνα που μου άρεσε πολύ και, δυστυχώς, στο τέλος κατέληξε σε παταγώδη φωτογραφική αποτυχία. Είναι γνωστό ότι ένα από τα πιο δύσκολα θέματα για φωτογράφιση είναι το παγωτό, καθώς ο διαθέσιμος χρόνος  πριν αρχίσει να λειώνει είναι ελάχιστος, ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Φυσικά, με την τεράστια έπαρση και εμπιστοσύνη στις φωτογραφικές, τρομάρα μου..., ικανότητες, δεν έδωσα την απαιτούμενη προσοχή, έβγαλα βιαστικά μερικές εικόνες, φάγαμε στο καπάκι όλο το παγωτό, για να διαπιστώσω αμέσως μετά ότι δεν υπήρχε ούτε μία καλή, έστω ανεκτή για να απεικονίσει το τελικό αποτέλεσμα. 
Από το να πάει όμως και αυτό το θέμα στο ατελείωτο φάκελο με τίτλο "προσεχώς διορθωμένο - βελτιωμένο", προτίμησα να το γράψω. Επίσης, εκεί μέσα βρίσκονται κυρίως θέματα που σηκώνουν μαγειρική βελτίωση αλλά ήθελα να κάνω και ένα τεστ στον εαυτό μου, να δω τι μπορώ να γράψω για μια αποτυχία. Τέλος πάντων, κλείνω την εκτενή εισαγωγή συσσωρευμένων δικαιολογιών και μπαίνω στο θέμα, sorbet σοκολάτας.






Στη μαγειρική υπάρχουν πολλοί κανόνες που πηγάζουν συνήθως από την παράδοση, κανόνες που ο περισσότερος κόσμος δέχεται χωρίς καθόλου ψάξιμο, ένα είδος ευαγγελίου που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Ένας από αυτούς λέει ότι όταν λιώνουμε σοκολάτα δεν πρέπει να πέσει ούτε μία σταγόνα νερό γιατί η σοκολάτα θα κόψει, θα γίνει κοκκκώδης και θα καταστραφεί. Αν και το παραπάνω είναι σωστό, ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του '80 ένας Γάλλος χημικός, με απέραντη αγάπη για το φαγητό, να αποδείξει ότι με τον κατάλληλο χειρισμό η σοκολάτα μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με το νερό, δίνοντας ένα αποτέλεσμα εξωπραγματικά τέλειο. Ο κύριος λέγεται Hervé This, θεωρείται ο πατέρας της μοριακής γαστρονομίας και είναι ο εμπνευστής της τελειότερης και πιο απλής μους σοκολάτας που υπάρχει. Σ' αυτό το βιντεάκι ο Heston Blumenthal μας δείχνει πώς γίνεται και θεωρώ ότι, με την προσθήκη ελάχιστου αλατιού από πάνω, είναι η πιο νόστιμη και πιο σοκολατένια μους που υπάρχει, απίστευτα κρεμώδης και απολαυστική.
Τώρα το καλοκαίρι όμως θέλουμε γλυκά που να είναι πιο ελαφριά, πιο δροσιστικά. Χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια απλά υλικά, σοκολάτα, ζάχαρη και νερό αλλά σε διαφορετικές αναλογίες, ο Pierre Hermé μας έδωσε τη συνταγή γι' αυτό το δροσιστικό, εύκολο και τόσο σοκολατένιο sorbet σοκολάτας. 

Υλικά: 200γρ σοκολάτα περίπου 70% κακάο, χρησιμοποίησα την ΙΟΝ με 72%
          200γρ ζάχαρη
          500γρ νερό

Τεμαχίζω τη σοκολάτα σε κομμάτια έτσι ώστε να λειώσει πιο εύκολα.






Σε κατσαρολάκι βάζω το νερό με τη ζάχαρη και φέρνω σε βρασμό, ανακατεύοντας μέχρι να  διαλυθεί η ζάχαρη. Αποσύρω από τη φωτιά και αφήνω να κρυώσει στους 50 βαθμούς για να μην καεί η σοκολάτα. Την προσθέτω στο σιρόπι και ανακατεύω συνεχώς μέχρι να λειώσει και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Το βάζω στο ψυγείο να κρυώσει εντελώς, τουλάχιστον δύο ώρες, έτσι ώστε να είναι έτοιμο να μπει στην παγωτομηχανή.





Στην παγωτομηχανή χρειάζεται περίπου 20 λεπτά για να σφίξει, ενώ ίσως χρειαστεί να μπει και λίγο στην κατάψυξη, εάν είναι πολύ μαλακό.
Έτοιμο. Τόσο απλό. Γίνεται πανεύκολα και ταχύτατα. Και πώς είναι το τελικό αποτέλεσμα; Δυστυχώς δεν φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, που έβαλα έτσι γιατί ήθελα κάτι να βάλω. 






Μουλάρια στο οροπέδιο των μουσών με το φως του δειλινού, ακριβώς κάτω από τον θρόνο του Δία, το Στεφάνι, εικόνα που τράβηξα πριν από εννιά χρόνια με την αναλογική μου μηχανή. Δυστυχώς ο φορέας του σκάνερ δημιουργεί μια μικρή μάσκα, κόβωντας λίγο την κορυφή που φυσικά υπάρχει στο πρωτότυπο σλάιντ.
Το ίδο το sorbet τώρα είναι αρκετά ιδιαίτερο. Τολμώ να πω ότι προτιμώ ένα κανονικό παγωτό σοκολάτας, βαρύ και κρεμώδες, όμως και αυτό είναι πολύ καλό. Πολύ δροσιστικό και ελαφρύ, χωρίς καθόλου λιπαρή ουσία, με γνήσια και ανόθευτη σοκολατένια γεύση. Φυσικά, με τόσο απλά υλικά τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί, οπότε η σοκολάτα οφείλει να είναι εξαιρετικής ποιότητας, εκτός βέβαια αν ζεις στο Λιτόχωρο οπότε βάζεις ό,τι βρεθεί στην αγορά... Επίσης μπορούν να γίνουν μικρές παραλλαγές, χρησιμοποιώντας κάποιο ποτό της αρεσκείας μας, αντικαθιστώντας μικρή ποσότητα από το νερό με αυτό. Όχι όμως πάνω από 30ml, γιατί με το οινόπνευμα δεν παγώνει το παγωτό, παραμένει σούπα όση ώρα και να μείνει στην παγωτομηχανή.
Τελικά η αυθεντική συνταγή για τη μους σοκολάτας του Hervé This είναι αξεπέραστη. Για τις μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού όμως αυτό το sorbet είναι τόσο δροσιστικό και, κυρίως, εύκολο που όλοι πρέπει κάποια στιγμή να το δοκιμάσουν. Η άλλη λύση βέβαια απέναντι στον καύσωνα είναι το μαγικό οροπέδιο, που πάντα εκεί επικρατεί μια ευχάριστη ''δροσιά''...
Φαίνεται και από τα χιόνια που καλά κρατούν, αν και η φωτό τραβήχτηκε αρχές Ιουλίου.

6 σχόλια:

  1. Λατρεύω το σορμπέ σοκολάτας. Όσο για την μους του This, νομίζω πως έχεις δει ήδη πόσο την εκτιμώ.
    Αυτό με τις φωτογραφίες συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένεις, μην νιώθεις καθόλου άσχημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μένα μου αρέσουν και τα δύο, με μια προτίμηση όμως στη μους, ίσως επειδή την ξέρω και την φτιάχνω πολύ περισσότερο καιρό, ενώ το sorbet είναι φετινή ανοιξιάτικη ανακάλυψη.
      Με τις φωτογραφίες πάντα το μεγάλο μου δίλημμα είναι αν πρέπει να γράψω όταν έχουν αποτύχει, πόσο με καλύπτει το υπόλοιπο θέμα και κυρίως πόσο κακό κάνει στη γενική εικόνα του blog. Τι να πω, ακόμα το ψάχνω...

      Διαγραφή
  2. Υπέροχη η φωτογραφία με τα μουλάρια. Βαρέθηκες να ψάξεις για αγριοκάτσικα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς, αν και έχω δει πάρα πολλές φορές αγριοκάτσικα, ακόμα και ολόκληρο κοπάδι, ποτέ δεν κατάφερα να τα φωτογραφίσω με αξιώσεις. Γενικά τα μουλάρια είναι πιο συνεργάσιμα σ'αυτόν τον τομέα...

      Διαγραφή
  3. Το έκανα το σορμπέ σοκολάτας!
    Καταπληκτικό και πολύ πολύ εύκολο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα μηνύματα είναι ελεύθερα, αφού πρώτα λογοκριθούν...